به نقل از سایت اخبار موسیقی : به گزارش خبرگزاری مهر، نشست خبری انتشار آلبوم «نوازش لحظه‌ها»، روز گذشته پنجشنبه ۱۲ تیر ۱۳۹۹ برگزار شد. در این نشست سیداحمد میرمعصومی آهنگساز به همراه دیگر عوامل در مورد چگونگی شکل گیری این اثر تا موفقیت آن در عرصه جهانی سخن گفتند.
کسب ۲ جایزه مهم جهانی برای آلبوم «نوازش لحظه‌ها»
در ابتدای این نشست خبری سید احمد میرمعصومی صاحب اثر و آهنگساز گفت: آلبوم «نوازش لحظه‌ها» طی ۲ حضور رسمی در مسابقات جهانی، ابتدا در مسابقات بین‌المللی «گلوبال موزیک اواردز» (Global music awards) مدال نقره جهانی را در بخش «بهترین آهنگسازی» و «بهترین آلبوم» از آن خود کرد و بعد در جایزه بزرگ موسیقی «آکادمیا موزیک» به عنوان «بهترین آلبوم موسیقی» در بخش «اینسترومِنتال» و «اَمبیِنت» برگزیده شد. در حال حاضر این آلبوم در یک رقابت جهانی دیگر به نام «یو کی اس دی» در کشور انگلستان هم با سه اثر شرکت کرده است که هر سه آهنگ به مرحله نیمه‌نهایی این مسابقه راه پیدا کرده‌اند. چارچوب این مسابقه که هنوز در حال برگزاری است، به این ترتیب برنامه ریزی شده که آثار راه‌یافته به مرحله نیمه‌نهایی حائز رتبه و کسب مدال می‌شوند یعنی همین الان که هنوز مسابقات به پایان نرسیده کسب مدال ما مسجل شده است. این اتفاق خوب به لطف خداوند و همکاری همه دوستان رقم خورده است.
وی ادامه داد: آلبوم «نوازش لحظه‌ها» یک آلبوم «سینماتیک» است. در واقع یک آلبوم موسیقی اینسترومنتال (سازی) است. خاصیتی که این آلبوم دارد این است که یک هدایتگری تصویری در ذهن مخاطب ایجاد می‌کند. یعنی بر اساس محتوایی که روایت می‌کند، مخاطب را با خودش همراه می‌کند. این آثار ذاتاً آثار «نَرِیتیو» یا روایتگری هستند. یعنی بدون این که شعر یا کلامی داشته باشند مخاطب را به واسطه تصویرسازی موسیقایی با خود همراه می‌کنند. ژانر اصلی آلبوم «سینماتیک» است و شامل ۱۱ قطعه موسیقی می شود. یکی از قطعات آن به نام «یک رؤیای شیرین» در ۲ نسخه ارائه شده که یک نسخه آن ورژن گیتار آهنگ است.
این هنرمند درباره اینکه موسیقی بی کلام آنچنان که باید در کشور ما شایع نیست و احتمال بازگشت مالی اثر بسیار اندک است، عنوان کرد: به نظر من ریسک‌پذیری یک رکن اصلی در موفقیت است. امیدوارم برای من و همه هنرمندان کشورمان موفقیت حاصل شود. البته ریسکی که در حوزه هنر باشد یک نوع ریسک برد برد است. یعنی شما به هر ترتیب یک اثری را خلق خواهید کرد که آن اثر یک عمر می‌ماند. ما باید برای فرهنگ و هنر کشورمان تلاش کنیم. برای من باعث افتخار است که این آلبوم اسم ایران را در دنیا زنده نگه داشته است. به هر حال ما باید از موسیقی و هنرمان نهایت استفاده را داشته باشم تا بتوانیم آن فرهنگ غنی خودمان را به دنیا نشان بدهیم. به اعتقاد من موسیقی می‌تواند یک ابزار دیپلماسی باشد.
وزن منافع معنوی این اثر برایم بسیار ارزشمندتر از منافع مادی اش بود
میرمعصومی تأکید کرد: تولید این آلبوم از چهار سال و نیم پیش شروع شده و تلاش ما بر این بوده است که محصولی را منتشر کنیم تا درنهایت احساس کمال و آرامش برای ما رقم بخورد. من در این چهار سال با اثرم زندگی کردم. واقعاً نقش دوستان عزیزم و هنرمندانی که در این مجموعه همراهی کردند انکارناپذیر است. آنها بی‌نهایت تأثیرگذار و بااحساس عمل کردند و جان و دلشان برای این اثر یکی است. من ریسک انتشار آلبوم را پذیرفتم ولی عملاً به این قضیه به‌حساب ریسک نگاه نکردم چون وزن منافع معنوی که دنبال می‌کردم بیشتر از منافع مادی آن بود. ضمن این که من منکر بحث منافع مادی حاصل از یک اثر نیستم و طبیعتاً انتظار حمایت هم دارم.
جریان خواننده محوری، آسیب‌های بسیاری به جریان موسیقی زده و خوانندگان معمولاً دوست دارند زیاد بخوانند، اما در این آلبوم بر خلاف روال معمول اتفاق‌های خاصی رخ داده است. آهنگساز آلبوم «نوازش لحظه ها» در بخش دیگری از این نشست گفت: اگر در بخش معرفی از اثر هنری حمایت صورت نگیرد، طبیعتاً آن اثر نمی‌تواند آن‌طور که باید و شاید دیده شود. ما بیشتر دوست داشتیم آن علایق شخصی خودمان رقم بخورد تا علایق شخصی ما با آن قوت و فضیلت موسیقی گره بخورد و یک اثر فاخر شکل گیرد که یک عمر بماند. اگر این اثر در یک روزگار پرتلاطم منتشر می‌شود، قطعاً همین روزگار باعث می‌شود که شنیدن این آلبوم برای عده‌ای باعث ایجاد آرامش شود. این مسئله برای ما ارزش بسیار فوق‌العاده‌ای دارد. ضمن این که اثر هنری که ما نسبت به آن نگاه فاخر داشته باشیم، یک عمر خواهد ماند. انتظار منطقی از دولت داریم که درباره حقوق مولفین و مصنفین اقدامی جدی داشته باشد و حق کپی رایت برای هنرمند محفوظ باشد. ما قانون مولفین و مصنفین را هم داریم اما این قانون در حوزه موسیقی نیازمند بازنگری است. بازنگری در این قانون و اجرایِ قدرتمندش می‌تواند حقوقی را برای هنرمند ایجاد کند که همیشه برای هنرمند پابرجا می‌ماند.
وی در پایان گفت: هنرمندان همیشه از بخش‌های مختلف انتظار حمایت دارند. حمایت کردن هم شکل‌های مختلفی دارد. ما اگر بخواهیم از نگاه حمایت دولتی به این قضیه نگاه کنیم، همه ما هنرمندان یک انتظار بسیار منطقی داریم که حق کپی رایت برای ما محفوظ باشد تا اگر هنرمندی چند سال از وقت خود را برای تولید یک اثر گذاشته است با خیال راحت بتواند اثر خودش را منتشر کند. این یکی از حمایت‌هایی است که من خودم به‌شخصه در حوزه ثبت اثر دارم. انتظار بعدی که داریم از حوزه‌های رسانه‌ای است. به اعتقاد من وقتی یک اثری در دایره افتخارات جهانی قرار می‌گیرد، نقش رسانه‌ها بسیار تأثیرگذار خواهد بود. رسانه‌ها باید محصول و عوامل را معرفی کنند که به همین واسطه برای دوستان اشتیاق به وجود بیاید تا آثار بعدی خود را هم تولید کنند.
درخواست یک نوازنده از مدیران شهری با طعم انتقاد
علی جعفری پویان از نوازندگان شناخته شده ویولن نیز در این نشست پیرامون نحوه حضورش در آلبوم «نوازش لحظه ها» گفت: حضور در این کار برایم فرصت جذابی بود. من در این آلبوم در بخش‌هایی تک نوازی داشتم که از نظر فنی برایم جالب بود. ما یک بخش سولیستیک داشتیم که از لحاظ فنی تجربه بسیار جالبی بود. در یکی از قطعه‌ها مجبور شدیم نیم پرده اجرا را پایین بیاوریم تا به آن صدایی که مد نظر آهنگساز بود برسیم چون ما از آن ساز فقط همان سونوریته را می‌خواستیم. این در حالی است که نوع آرایشی که صدای سازها در این آلبوم دارد برای من جدید است.
وی افزود: این تجربه هم برایم بسیار جذاب بود. ساختارشکنی جسورانه‌ای در میکس و مسترینگِ این آلبوم انجام شده است. اگر بخواهیم در مورد مسائل فنی سازهای زهی صحبت کنیم نیاز به یک جلسه نقد و بررسی داریم. این اثر می‌توانست با یک ارکستر اجرا شود اما به خاطر مسائل مالی واقعاً امکان این کار نبود. کما اینکه ما در موسیقی امکان داشتن هیچ تبلیغاتی در سطح شهر نداریم. من و علی دریایی کار چندین نوازنده را انجام داده‌ایم تا هزینه‌ها کاهش یابد.
علیرضا دریایی نوازنده ویلن که بخش اعظم «استرینگ سکشن» یا «قسمت زهی» را در این آلبوم اجرا کرده در مورد ویژگی‌های این اثر از منظر سازهای زهی گفت: من در کارهای ضبطی فراوانی نواخته ام و در بسیاری از آنها با موتیف ها و جملات و نمودارهایی تکراری مواجه بوده ام اما در این کار من اینچنین احساسی نداشتم و از نوازندگی در آ «لذت بردم. از همه مهم‌تر این است که نوازنده تا آخرین مرحله ضبط نمی‌تواند کلیت کار را بشنود و زمانیکه کار به مرحله پایانی رسید و این اثر را با میکس نهایی شنیدم بیشتر متوجه زیبایی‌هایش شدم.
در این آلبوم هیچ ساز و خواننده محوریت اصلی نیست
وی با تاکید بر اهمیت بخش زهی در این چنین آثاری افزود: از آنجایی که هزینه نوازنده‌های مختلف و کلاً هزینه‌های تولید یک آلبوم بسیار گزاف بوده و چون اینچنین آثاری معمولاً با هزینه شخصی و بدون حمایت دولتی تولید می‌شوند دست آهنگساز و خالق اثر در استفاده از نوازندگان متعدد و مختلف بسیار بسته است به همین جهت من برای اینکه بخش زهی با کیفیت تر و متنوع‌تر اجرا شود چندین ساز ویلن مختلف با خودم می‌آوردم و مثلاً اگر قرار بود ۱۰ نوازنده مختلف یک بخش را اجرا کنند من این ۱۰ بخش را با سه یا چهار ساز مختلف می‌نواختم تا رنگ و زنگ و کیفیت و بافت صدای سازها به ما یک خروجی زهی بسیار طبیعی و مخملین و باکیفیت بدهد چراکه اگر بخواهیم برای این کار از چند نوازنده استفاده کنیم هزینه‌ها سر به فلک می‌کشد. از این رو این شیوه بهترین روش برای ضبط بخش ویلن ها محسوب می‌شود.
فائزه کامیاب هنرمند بخش آواها در پایان این نشست گفت: این آلبوم واقعاً نام درستی دارد زیرا به‌راستی که نوازش لحظه‌هاست. آلبومی که در آن هیچ ساز یا خواننده‌ای محوریت اصلی نیست و این موسیقی است که حرف اول و آخر را می‌زند. هر قطعه در این آلبوم با نامش ارتباط مستقیمی دارد. جریان خواننده محوری، آسیب‌های بسیاری به جریان موسیقی زده و خوانندگان معمولاً دوست دارند زیاد بخوانند، اما در این آلبوم بر خلاف روال معمول اتفاق‌های خاصی رخ داده است.